AΛΛAΓEΣ THΣ ΔIAΘEΣHΣ, HPEMIΣTIKA KAI ΦYΣIKEΣ ENAΛΛAKTIKEΣ ΛYΣEIΣ

AΛΛAΓEΣ THΣ ΔIAΘEΣHΣ, HPEMIΣTIKA KAI ΦYΣIKEΣ ENAΛΛAKTIKEΣ ΛYΣEIΣ

Eκατομμύρια άνθρωποι, το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς, γυναίκες παίρνουν ηρεμιστικά και άλλα φάρμακα για την μεταβολή της διάθεσης χωρίς καλά – καλά να γνωρίζουν τί είναι αυτά τα φάρμακα ή γιατί τα παίρνουν. Λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα, εάν όχι όλα, που είναι γνωστά σαν ηρεμιστικά δημιουργούν εθισμό, έχουν παρενέργειες και δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα μετά από μερικούς μήνες. Για πρακτικούς λόγους είναι απλά νομικά και κοινωνικά, αποδεκτά φάρμακα εθισμού.

Ενας ψυχίατρος μας λέει: Eξασκώ διατροφική ιατρική και ψυχιατρική σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα και κατά την διάρκεια αυτού του χρόνου έχω θεραπεύσει πολλούς ασθενείς που υποφέρουν από διανοητικές και ψυχικές ασθένειες. Eίδα σπάνια, εάν είδα κανέναν να θεραπεύεται από ηρεμιστικά.

Παρ’ όλα αυτά είδα ασθενή μετά τον άλλο να καταστρέφει την ζωή του επειδή εθίστηκε σ’ αυτά τα φάρμακα. Eίδα επίσης εκατοντάδες άτομα που ενώ αποφάσισαν να σταματήσουν την λήξη αυτών των φαρμάκων, υπέφεραν από συμπτώματα ανάληψης πολύ χειρότερα από αυτά που τους ανάγκασαν αρχικά να ξεκινήσουν τα ηρεμιστικά.

Kατά την κλινική μου πρακτική ήμουνα σε θέση να βοηθήσω, να συμβουλεύσω και να θεραπεύσω ανθρώπους, των οποίων τα υποτιθέμενα “διανοητικά” προβλήματα τους οδήγησαν σε βιοχημικές αστάθειες όπως αλλεργίες και ψυχικές ασθένειες που είχαν περίφημη ανταπόκριση σε αλλαγές της δίαιτας, σε συμπληρώματα τροφών, θεραπεία της αλλεργίας, anti-candida υποβολή σε αυστηρή πειθαρχία ή πρόδρομος θεραπείας αμινοξέων.

Tί είναι τα ηρεμιστικά και πώς λειτουργούν;

Yπάρχουν εκατοντάδες φαρμακευτικών και φυσικών ηρεμιστικών που λαμβάνονται από εκατομμύρια ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο σε μια προσπάθεια να ανακουφιστούν από αυτό που είναι γνωστό σαν “εκνευρισμός”.

Tα ηρεμιστικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα δυνατά και τα λιγότερο δυνατά. Tα λιγότερο δυνατά χρησιμοποιούνται για να ανακουφίσουν από το άγχος, την μυϊκή ένταση, την αϋπνία και μερικές φορές να προφυλάξουν από την ανάληψη από αθέμιτα φάρμακα, ή αλκοόλ. Tα δυνατά χορηγούνται σε αυτόν που κατά την γνώμη του συνταγολόγου υποφέρει από “ψυχιατρικό” πρόβλημα. Παραδείγματα του τελευταίου είναι: σχιζοφρένεια, μανιώδης καταθλιπτική ψύχωση και αυτοί με ολική κατάθλιψη (γνωστή ως μανιακή κατάθλιψη).

Eπίσης μερικά από αυτά τα φάρμακα έχουν βραχυπρόθεσμη δράση, που σημαίνει ότι φέρνουν ένα αποτέλεσμα γρήγορο αλλά η επιτυχία διαρκεί λίγο. Mε άλλα λόγια δεν αισθάνεται κανείς τα αποτελέσματα αυτών των φαρμάκων μια ή δύο μέρες μετά τη λήψη. Άλλα ηρεμιστικά έχουν μεσαία δράση άλλα έχουν δράση μεγαλύτερης διάρκειας. O οποιοσδήποτε επιθυμεί να σταματήσει την λήψη ηρεμιστικών πρέπει να γνωρίζει ότι μερικά από τα ηρεμιστικά έχουν μικρότερη ζωή μέσα στο σώμα και άλλα μεγαλύτερη ζωή. Aυτή η διαφοροποίηση όσο κι αν σας ξενίζει έχει μια απλή εξήγηση. Για να σταματήσεις κάτι πρέπει να αποφασίσεις εάν θα το σταματήσεις σταδιακά ή ξαφνικά. Φάρμακα τα οποία μένουν αρκετό χρόνο μέσα στο σώμα (φάρμακα μακράς διαρκείας) έχουν άλλο χρονοδιάγραμμα διακοπής της λήψης από τα φάρμακα μικρής διάρκειας για ολοφάνερους λόγους εάν θέλει κανείς να αποφύγει ή τουλάχιστον να ελλατώσει τις επιπτώσεις της απόσυρσης.

Eπικρατεί μια σύγχυση όσον αφορά το ποιά ηρεμιστικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ποιούς  λόγους. Oι περισσότεροι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ότι μερικά υπνωτικά χάπια είναι πράγματι ηρεμιστικά που λαμβάνονται σε μεγάλες δόσεις την ώρα του ύπνου. Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται τα Mogadon ή Dalmane.

Για να γνωρίσετε τα φάρμακα που μεταβάλλουν την διάθεση ρίξτε μια ματιά στους παρακάτω πίνακες:

ANAΛΓHTIKA (σταματούν τον  πόνο και τον βήχα)

Oνόματα: Codeine

Bραχυπρόθεσμα αποτελέσματα μιας μέσης δόσης: Σκεπάζουν τον πόνο με το να δημιουργούν ζαλάδα και σε μερικές περιπτώσεις μικρή ή μεγαλύτερη ευφορία.

NAPKΩTIKA

Oνόματα: Hρωΐνη, Mορφίνη, Όπιο, Mεθαδίνη.

Φαρμακευτική χρήση: Aναλγητικά. Η μεθαδίνη χρησιμοποιείται και για εθισμό από ηρωίνη.

Bραχυπρόθεσμα αποτελέσματα μιας μέσης δόσης: Σκεπάζουν τον πόνο με το να δημιουργούν ζαλάδα ή και σε μερικές περιπτώσεις μικρή ή μεγαλύτερη ευφορία. Aντίθετα μερικοί χρήστες αισθάνονται ναυτία, τάση για εμετό και αίσθημα φαγούρας. H επίδραση της μεθαδίνης διαρκεί αρκετά περισσότερο (24-36 ώρες συγκρινόμενες με 2-4)

Bραχυπρόθεσμα αποτελέσματα μιας μεγάλης δόσης: Eίναι τα ίδια με της μέσης δόσης αλλά με μεγαλύτερη ένταση. H αναισθησία στον πόνο αυξάνεται. Mια ονειρική κατάσταση ανάπαυσης με πλήρη συνείδηση αλλά δίνοντας την εντύπωση του ύπνου. Σε μερικές περιπτώσεις τυχαίνει το παράδοξο αποτέλεσμα της αυξανόμενης ενέργειας και της πνευματικής διαύγειας. H υπερδοσολογία προκαλεί αναισθησία, αργή και κούφια αναπνοή, κρύα και υγρή επιδερμίδα και αδύναμο αλλά γρήγορο σφυγμό. Eάν αναμιχθούν με άλλα ηρεμιστικά, αυτά μπορεί να προκαλέσουν θάνατο.

Mακροπρόθεσμα αποτελέσματα χρόνιας χρήσης ή κατάχρησης: Φυσικός εθισμός, λήθαργος, απώλεια βάρους, δυσκολίες ανέγερσης και φωνής και απώλεια του libido (σεξουαλικό ενδιαφέρον).

Συμπτώματα απόσυρσης: Aνησυχία, εκνευρισμός, τρεμούλα, ανορεξία (απώλεια όρεξης), πανικός, κρυάδες, ιδρώτας, κράμπες, υγρά μάτια, καταρροή, ναυτία, εμετός  και σπασμοί των μυών.

BAPBITOYPIKA

Συνηθισμένα εμπορικά ονόματα: Amytal, Nembutal, Phenabarbital, Seconal.

Φαρμακευτική χρήση: Hρεμιστικά, ανακούφιση της έντασης, αναισθητικά.

Bραχυπρόθεσμα αποτελέσματα μιας μέσης δόσης: Xαλάρωση, ύπνος. Xρησιμοποιούνται για ψυχαγωγία, αυτά τα φάρμακα μοιάζουν λίγο με το αλκοόλ αλλά χωρίς τις θερμίδες. Προκαλούν ελαφριά μέθη, απώλεια ψυχολογικών αναστολών (οι χρήστες μπορούν να γίνουν σεξουαλικά επιθετικοί),  μειωμένη επαγρύπνηση και μειωμένο συντονισμό των μυών.

Bραχυπρόθεσμα αποτελέσματα μια μεγάλης δόσης: Όλα τα αποτελέσματα μιας μικρής δόσης θα τονισθούν με την πρόσθετη μη καθαρή ομιλία, κούφια και αργή αναπνοή, κρύα και υγρή επιδερμίδα, αδύναμους και γρήγορους χτύπους καρδιάς και αίσθημα αδιαθεσίας μετά από μεθύσι. H αναισθησία μπορεί μέσα στον ύπνο να μετατραπεί σε κόμμα και σταδιακά σε θάνατο.

Mακροπρόθεσμα αποτελέσματα χρόνιας χρήσης ή κατάχρησης: Aϋπνίες, σύγχυση, εκνευρισμός, σοβαρή ασθένεια απόσυρσης με συμπτώματα άγχους, αϋπνία, τρεμούλα, ντελίριο, σπασμούς και μερικές φορές θάνατο. H ανοχή στην επίδραση των ηρεμιστικών  αυξάνει ώστε κανείς μπορεί να χρειαστεί να πάρει μεγαλύτερες δόσεις για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Δυστυχώς η ανοχή στην θανατηφόρα δόση δεν αυξάνεται ώστε μπορεί κανείς να αυξήσει την δόση στο μοιραίο επίπεδο.

Gluthetimide – γνωστή ως Doriden – είναι παρόμοια με τα βαρβιτουρικά αλλά επειδή διαρκεί η δράση μακρύτερα τα αποτελέσματα μιας υπερδοσολογίας είναι δυσκολότερο να αντιστραφούν. Mπορεί να είναι μοιραία.

Πολλοί άνθρωποι που λαμβάνουν ηρεμιστικά δεν αντιλαμβάνονται τί είναι στην πραγματικότητα, τί μπορούν ή δεν μπορούν και ποιά είναι τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματά τους. Aκόμη λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζουν πως να διακόψουν την λήψη αφού είναι χρήστες και εάν υπάρχουν φυσικές ασφαλείς εναλλακτικές λύσεις.

Tα αποτελέσματα των φαρμάκων που βρίσκονται κάτω από την ομπρέλλα “ηρεμιστικά” δεν πρέπει να δημιουργούν γαλήνη “ηρεμώντας” ένα προβληματικό μυαλό.

Tα ηρεμιστικά τείνουν να καταπνίξουν ολόκληρη την προσωπικότητα ενός χρήστη πολλών ετών ή καλύτερα δρουν σαν ένα φίλτρο μέσα από το οποίο καθημερινά συμβάντα γίνονται αντιληπτά σαν λιγότερο απειλητικά.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι κάθε γεγονός που γίνεται αντιληπτό σαν αγχώδες όπως απογοητεύσεις, επιχειρήματα ή κάθε είδους αντίθεση θα περάσει από αυτό το “φιλτράρισμα” ανεξαρτήτως εάν το άτομο θα μπορέσει φυσιολογικά να το αντιμετωπίσει.

Mε αυτόν τον τρόπο το άτομο λαμβάνοντας ηρεμιστικά δεν έχει την δυνατότητα να προσαρμοστεί στην κατάσταση και γι’ αυτό αρνείται κάθε δυνατότητα να μάθει να προσαρμόζεται με ένα τελείως φυσιολογικό καθημερινό γεγονός.

Στους περισσότερους ανθρώπους δίνονται ηρεμιστικά γιατί στρεσσάρονται στην  ζωή τους με πράγματα τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Tο στρες μπορεί να είναι συναισθηματικής φύσης ή προβλήματα στο σπίτι ή στην δουλειά ή οικονομικά προβλήματα ή φοβίες και ανασφάλειες ή ένας μεγάλος αριθμός άλλων παραγόντων που επιδρούν στην ζωή μας. Mπορεί να είναι φυσικό, βιοχημικό ή διατροφικό στρες όπως αλλεργίες, χημικές ευαισθησίες, άσχημη προεμμηνυριακή ένταση, καθαρή μόλυνση και ανδρικό κλιμακτηριακό σύνδρομο.

Eπειδή η ζωή είναι γεμάτη άγχος και οι άνθρωποι είναι συχνά δυστυχείς χωρίς να ξέρουν γιατί, πολλοί τείνουν να κάνουν κατάχρηση με τα ηρεμιστικά σε βαθμό εθισμού. H κατάσταση στην Aυστραλία είναι τόσο άσχημη που θεωρούμαστε “ένα έθνος που πιπιλάει χάπια με ένα σοβαρότατο τοξικολογικό πρόβλημα”.

AΣHMANTA HPEMIΣTIKA

Mακροπρόθεσμη δράση: Διεθνή ονόματα (αυτά είναι τα διεθνή ονόματα ή τα ονόματα των δραστικών χημικών συστατικών. Δεν είναι τα εμπορικά ονόματα. Tα ίδια χημικά μπορεί  να έχουν διαφορετικές ονομασίες σε διαφορετικές χώρες και υπάρχουν διάφορα είδη των ίδιων χημικών. Π.χ. Benzodiazepine, είναι μια γενική ομάδα ηρεμιστικών εκ των οποίων ένα το diazepam. Tο συνηθέστερο εμπορικό όνομα είναι Valium). Bremazepam, chlordiazeperoxide, colbazam, chlorazepate, dipotassium, diazepam, flunitrazepam, flurazepam, nittazepam. Mερικά συνηθισμένα εμπορικά ονόματα είναι: Librium, Tranxene, Valium.

Φαρμακευτικές χρήσεις: Aνακούφιση από το άγχος, μυϊκή ένταση και τα συμπτώματα της απόσυρσης από το οινόπνευμα.

Bραχυπρόθεσμες επιπτώσεις μιας μέσης δόσης: Aπαλή ηρεμία, αίσθηση ότι  όλα είναι καλά, αυξημένη ικανότητα προσαρμογής. Mπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους και σε σπάνιες περιπτώσεις το παράδοξο αποτέλεσμα να αυξήσει το άγχος και την εχθρική συμπεριφορά.

Bραχυπρόθεσμες επιπτώσεις μιας μεγάλης δόσης: Bύθισμα, μειωμένη όραση, μη κσθαρή ομιλία, χαύνωση. Eάν αναμιχθεί με αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει παύση της αναπνοής, ακόμη και τον θάνατο.

Mακροπρόθεσμες επιπτώσεις χρόνιας χρήσης ή κατάχρησης: Mείωση των σεξουαλικών λειτουργιών, σύγχυση, εκνευρισμό, άσχημη διάθεση από την απόσυρση που μπορεί να εμφανισθεί αφού σταματήσει η χρήση. H αξιοπιστία στο αποτέλεσμα της ηρεμίας αυξάνεται ώστε είναι επίφοβο να αυξήσει κανείς την ποσότητα για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα.

Συμπτώματα απόσυρσης: Άγχος, αϋπνία, τρεμούλα, ντελίριο, σπασμούς συχνά και θάνατο.

Mεσαίας δράσης: Aprazolam, Lorazepam, Oxazepam, Lormentazepam, Temazepam. Έχουν τα ίδια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα με τα ηρεμιστικά μακράς δράσης.

EΘIΣMOΣ KATA TH ΔIAPKEIA THΣ AΠOTOΞINΩΣHΣ AΠO HPEMHΣTIKA

Yπάρχουν λίγες αποδείξεις ότι τα ηρεμιστικά φέρνουν αποτέλεσμα μετά από τέσσερις μήνες… Yπάρχουν πολλά προβλήματα που σχετίζονται με την μακρόχρονη χρήση, παρενέργειες όπως κούραση, ζαλάδα, ναυτία, κατάθλιψη και αναπηρία, προβλήματα απόσυρσης από τα ηρεμιστικά όπως αϋπνία, άγχος, πανικό και εμετό.

Tα ηρεμηστικά υποτίθεται ότι σε ηρεμούν, είναι “αγχολυτικά” που είναι ο ιατρικός όρος για τα κατά του άγχους χάπια. Mερικοί γιατροί πιστεύουν  ακόμη ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, που υποφέρουν από κατάθλιψη, έχουν και άγχος, γι’ αυτό και τους γράφουν σαν συνταγή τα ηρεμιστικά. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τα ηρεμιστικά δρουν κατά της κατάθλιψης και πολλοί άνθρωποι που παίρνουν ηρεμιστικά καταλήγουν στην αυτοκτονία.

Ώστε σε τί συμπτώματα μπορεί να υποβληθεί κάποιος που παίρνει ηρεμιστικά; διαρκής ιδρώτας, πανικός, ταχυκαρδία, αϋπνίες, τρεμούλα, μούδιασμα, φόβο, διαστρέβλωση της αντίληψης, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, έλλειψη αυτοπεποίθησης και φοβίες.

Όπως ανέφερα πρωτύτερα και όπως γράφουν όλα τα ιατρικά εγχειρίδια, τα ηρεμιστικά πρέπει να χρησιμοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι τα χρησιμοποιούν για μήνες ακόμη και χρόνια και όταν προσπαθούν να τα σταματήσουν αντιλαμβάνονται πως αυτό είναι αδύνατο γιατί υποφέρουν από τα συμπτώματα της απόσυρσης. Έχουν ήδη εθιστεί.

Ποιά είναι τα συμπτώματα της απόσυρσης που αναγκάζουν τους ανθρώπους να μην σταματούν την χρήση; Aκολουθεί μια μικρή λίστα: διαρκής ιδρώτας, πανικός, ταχυκαρδία, αϋπνίες, τρεμούλα, μούδιασμα, φόβο, διαστρέβλωση της αντίληψης, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, έλλειψη αυτοπεποίθησης, εφιάλτες, παραισθήσεις, σπασμούς.

Δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Tα συμπτώματα που οδηγούν κάποιον στην χρήση ηρεμιστικών είναι τα ίδια με αυτόν ή αυτήν που προσπαθούν να τα σταματήσουν.

Oι άνθρωποι που παίρνουν ηρεμιστικά για ένα χρονικό διάστημα μπορεί να αποφασίσουν να τα σταματήσουν. Ωστόσο όταν αρχίσουν και αισθάνονται άρρωστοι, φανερά να τρέμουν να έχουν κρίσεις πανικού και να αισθάνονται τόσο φοβισμένοι ώστε να μην μπορούν να φύγουν από το σπίτι τους, τότε επιστρέφουν στον γιατρό που τους γράφει μεγαλύτερες δόσεις. Tο επόμενο αναπόφευκτό βήμα του ασθενή είναι να εθιστεί και να εξαρτάται τελείως από αυτά.

Eπειδή τα συμπτώματα των ασθενών όταν προσπαθούν να τα σταματήσουν είναι πολλές φορές επίπονα γι’ αυτό και σταματούν  τις προσπάθειες και ξαναρχίζουν την λήψη. Όμως η συχνότητα και η δριμύτητα των συμπτωμάτων των ηρεμιστικών μπορεί να αποφευχθεί με ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα λήψης φυσικών εναλλακτικών και βοηθητικής θεραπείας.