Αιθέρια έλαια που ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τον Άρκευθο

Οικογένεια: cupressaceae

ΑΡΚΕΥΘΟΣ
1. Juniperus communis
Αν και όπως το έλαιο του κέδρου J. communis ανήκει στην οικογένεια των
cupressaceae, το αιθέριο έλαιο λαμβάνεται από την σύνθλιψη, ξηρών (ή εν μέρει
ξηρών) καρπών και όχι από το ξύλο. Η σύγχυση εδώ είναι ότι μερικές φορές κλαδιά,
φύλλα και καρποί αποστάζονται δίνοντας μεγαλύτερη αύξηση στον άρκευθο
περισσότερο από ότι στο κατά πολύ ανώτερο καρπό του αρκεύθου. Μερικές φορές
καρποί οι οποίοι είχαν βραστεί και αποσταχθεί για να φτιάξουν τζιν ξανά
αποστάζονταν για να δώσουν ένα άλλο κατώτερο έλαιο, έτσι προσοχή όταν
αγοράζεται έλαιο αρκεύθου.

2. Juniperus sabina
Λαμβάνεται από τα κλαδιά, αυτό το έλαιο έχει μερικές ιδιότητες οι οποίες
συμπίπτουν με τον j. communis αλλά το τελευταίο είναι νευροτοξικό και εκτρωτικό.

Οικογένεια πευκοδειδών & κωνοφόρων (cupressaceae)
cedrus atlantica (κέδρος του άτλα)
cedrus deodora (κέδρος των Ιμαλαίων ή deodar)
juniperus procera (Δυτικής Αφρικής)
juniperus mexicana (Τέξας)
juniperus virginiana (Βιρτζίνιας)
juniperus oxycedrus (cade)
juniperus communis(γιουνίπερος)
juniperus sabina(savin)
thuja occidentalis(άσπρος)

Υπάρχουν πολλές περισσότερες κατηγορίες δέντρων από ότι καταγράφονται εδώ, με
το όνομα κέδρος να είναι το κύριο όνομα τους, μερικά ανήκουν στην οικογένεια των
πευκοειδών, μερικά στην οικογένεια των cupressaceae. Και οι δύο οικογένειες
ανήκουν στα κωνοφόρα και χρειάζεται να αναφερθούν (ειδικά ο άσπρος κέδρος).

Cedrus Atlantica
Καλλιεργείται στο βουνό Άτλας της βορείου Αφρικής, αυτό το κωνοφόρο μοιάζει
αρκετά με το κέδρο του Λιβάνου, τώρα ένα είδος που βρίσκεται σε προστασία. Ο
Cedrus atlantica ανήκει στην οικογένεια των πεύκων και το αιθέριο έλαιο του είναι
αυτό που χρησιμοποιείται περισσότερο από τους αρωματοθεραπευτές.
Περιλαμβάνοντας κυρίως την κεδρίνη (50%), μια σεσκουτερπένη, και το ατλαντόλ
(30%) μια αλκοόλη ο κέδρος έχει πολλές χρήσεις.
Στην Γαλλία πουλιέται μόνο από τους φαρμακοποιούς καθώς βρίσκεται στην
περιοριστική λίστα σαν νευροτοξικό και εκτρωτικό. Ωστόσο, άλλες έρευνες δεν
έδειξαν έντονη τοξικότητα, ευαισθησία ή ερεθισμό, και μολονότι το έλαιο περιέχει
ποσοστό ατλαντόνης (κετόνη), και οι κετόνες δεν έχουν πάντα τοξικές επιδράσεις
(κεφάλαιο 3 επίσης thyja occidentalis)- ίσως αυτό να είναι το μόνο.

Cedrus deodora
Και αυτό ανήκει στην οικογένεια των πεύκων, αυτό το κωνοφόρο είναι συνδεδεμένο
με το κέδρο του Άτλα (επομένως και με αυτόν του Λιβάνου) και μολονότι είναι
δέντρο δεν είναι καλό για ξυλεία, το έλαιο του χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία,
ιδιαίτερα στην Ινδία, οπού και το δέντρο μεγαλώνει.

Juniperus procera
Ανήκει στην οικογένεια των cuprressaceae, αυτό το δυτικό αφρικανικό δέντρο είναι
το πιο διαδεδομένο στην παραγωγή μολυβιών και ξύλινων κουτιών. Το έλαιο που
εκχυλίζεται από το χέρσο ξύλο είναι βαρύ και παχύρρευστο, επομένως κυρίως
ανακαθερείται η κλασματοποιείται για την αρωματοποιία, κάνοντάς το ακατάλληλο
στην αρωματοθεραπεία. Μεγάλες ποσότητες κεδρόλ και κεδρανόλ (αλκοόλες)
απομονώνονται από το έλαιο όταν φτάνουν στην Αγγλία.

Juniperus mexicana
Γνωστό ως κέδρος του Τέξας μεγαλώνει στο Τέξας, στην κεντρική Αμερική και το
Μεξικό, κόβεται αποκλειστικά για το αιθέριο έλαιο του (αρκετά παρόμοιο με αυτό
της βορείου Αφρικής). Επίσης ανακαθερείται ή κλασματοποιείται, όπως το procera
και τείνει να κρυσταλλοποιείται και να γίνεται συμπαγή. Ένα βιβλίο το αναφέρει σαν
τοξικό έλαιο, ενώ ένα άλλο λεει ότι δεν υπάρχουν γνωστές αντενδείξεις για αυτό.
Καθώς τα κύρια συστατικά του είναι το κεδρόλ (αλκοόλη) και η κεδρίνη
(σεσκουτερπένη) φαίνεται αδύνατο να είναι τοξικό και δεδομένα που είναι διαθέσιμα
δεν το καταγράφουν σαν τοξικό ή ερεθισμό. Είναι πιθανό το κλασματοποιημένο
έλαιο (κεφάλαιο 2) ή το φυτικό εκχύλισμα από το φυτό (κεφάλαιο 6) να είναι τοξικά.

Juniperus virginiana
Αυτό το ξύλο χρησιμοποιείται στην παραγωγή μολυβιών και είναι υψηλής αξίας, έτσι
το αιθέριο έλαιο αποστάζεται από τα πεταμένα κομμάτια και πριονίδια.
Βοτανολογικά, το δέντρο έχει στενή σχέση με τον κέδρο της βορείου Αφρικής και
του Τέξας. Αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν γνωστές αντενδείξεις στο έλαιο αλλά πρέπει
να χρησιμοποιείται με προσοχή. Πιθανώς, ξανά, αυτή η τελευταία άποψη να
αναφέρεται στο ανορθωμένο έλαιο ή ίσως στην χρήση του φυτικού εκχυλίσματος
παρά στο αιθέριο έλαιο. Τέσσερις σελίδες ερευνών δίνουν το ίδιο μη τοξικό
αποτέλεσμα όπως και για τον juniperus mexicana παραπάνω.

Juniperus oxycedrus
Cade είναι το κοινό όνομα αυτού του ελαίου, συνήθως λαμβάνεται από ξηρή ή
καταστρεπτική απόσταξη. Η διαδικασία αποδίδει μια ακατέργαστη πίσσα, η οποία
ανακαθερείται πριν την χρήση. Αυτό το έλαιο είναι παχύρρευστο και σκούρο
λεκιάζοντας το δέρμα, και μολονότι είναι χρήσιμο στην θεραπεία του δέρματος και
του κεφαλιού ήταν αποτραβηγμένο από την δερματολογία πολλά χρόνια εξαιτίας του
λεκιάσματος του είναι πιθανόν τοξικό. Το 1990 στην Γαλλία ίσως για πρώτη φορά ο
`juniperus oxycedrus αποστάχτηκε με ατμό.

Juniperus communis (Άρκευθος)
Είναι το δέντρο από την οικογένεια των κονοφόρων του οποίου οι καρποί και
μερικές φορές τα κλαδάκια και τα φύλλα αποστάζονται για να δώσουν τον χυμό ή το
έλαιο του Αρκευθου αντίστοιχα..

Juniperus sabina
Εξαιτίας του πρώτου μέρους του λατινικού του ονόματος, αυτός ο θάμνος μπορεί να
συγχυστεί με τον j. communis (είναι το ίδιο μέγεθος θάμνου αλλά με μεγαλύτερα
φύλλα). Είναι το έλαιο από τον j. sabina το οποίο είναι εκτρωτικό και όχι αυτό από
τον j. communis. Το έλαιο του j. sabina χρησιμοποιόταν στο παρελθόν σαν
αντιρρευματικό και εμμηναγωγό αλλά, εξαιτίας της τοξικότητάς του και των
ερεθιστικών ιδιοτήτων του, έχασε αρκετή από την φήμη του. Στην Γαλλία ακόμα
χρησιμοποιείται στην ιατρική, αλλά είναι καλό να μην χρησιμοποιείται στην
αρωματοθεραπεία.

Thuja occidentalis
Ακόμα ένας κέδρος από την οικογένεια των κονοφόρων, αυτό το έλαιο αποστάζεται
από τα φύλλα, και όχι από το ξύλο του δέντρου. Το έλαιο των φύλλων χρειάζεται
ακριβή και προσεχτική χρήση και απαγορεύεται η πώληση του στην Γαλλία εκτός
από τα φαρμακεία. Δεν χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία, εξαιτίας του υψηλού
περιεχόμενου thujone (κετόνη) γνωστό σε αυτή την περίπτωση ότι είναι επικίνδυνο.